17 Ağustos 2008 Pazar

Tezat

Evet ilk yazı tezat bir görüntü sergiliyor olabilir ama birşeylere inanmazsan yaşamak daha da zorlaşıyor.Ben bir kronik depresifim sürekli mutsuz.Etrafımda ki çoğu kişi için sıkıcı bir durum,bunu bilmek depresyonumun artmasına neden oluyor ama neşeli rolü oynamak sadece derslerimde yapabildiğim zor bir rol benim için.Çok sevdiğim bir şarkı sözünü anımsattı bu kelime bana "hayat bir oyun bizde küçük aktörler her oyun biter aktörlerde kaybolur gider".Kaybolup gidiceğim güne kadar rol yapmakla yükümlüyüm ve çoğu zaman karakterime ters roller oynamam gerekiyor.Sadece kendimle olduğum zamanlar huzurluyum hayali dostlarımla kendi dünyamda mutluyum geri kalan zamanlar karanlık.......

Hiç yorum yok: